Pas op de plaats

Zoals ik al in marathonweek en kilometervreter schreef heb ik de trainingskilometers in de laatste weken flink opgeschroefd. En ondanks dat mijn benen dat goed aan konden, ik voelde geen pijntjes, merkte ik toch wel dat ik wat vermoeider was.

Daar komt bij dat ik deze week ook begonnen ben met weer wat beter op mijn eten te letten, en daar moet ik ook altijd weer even aan wennen. Alles bij elkaar betekende het dat het lopen wat minder gemakkelijk ging deze week.

Dat merkte ik al bij de training met de loopgroep van werk op woensdag. Het kostte me moeite om de intervallen op tempo te lopen. Niet omdat de benen niet wilden, maar meer omdat ik mezelf "niet moe wilde  maken". Bij mij is dat echt een teken dat ik even een klein beetje gas terug moet nemen. 

Gelukkig is de groepstraining altijd wat korter dan wanneer ik zelf een intervaltraining doe, dus dat kwam al goed uit.

De snelle duurloop die vrijdag op het programma had staan heb ik om die reden ook wat ingekort. Op het programma stond een loop van 75 minuten, maar die heb ik wat ingekort tot een uur. Wel lekker op tempo gelopen met aan het eind een kilometer van 4:44. Het tempo ging nu al beter dan woensdag.

De loop op woensdag heb ik ook gebruikt om eens een gelletje uit te proberen. Ik heb de powerbar hydro sinaasappelsmaak uitgeprobeerd. Dit is gewoon gemakkellijk te drinken en je hebt geen extra water nodig.

In mijn vorige hardloopleven had ik wel eens een gelletje gebruikt, en die was toen mierzoet. Daar ging ik nu ook vanuit eigenlijk. Maar toen ik, even wandelend tussendoor om het open te maken en op te drinken, de eerste slok nam, was ik verrast door de ziltige smaak die ik door het zoete heen proefde. Maar uiteindelijk werkte dit gelletje goed, want toen ik weer ging lopen en ook nog versnelde had ik er totaal geen last van. Ik denk dus dat ik wel de goede gevonden heb.

Zondag stond de eerste trainingsloop bij C.A.V. Energie op het programma. Om 10 uur zou de loop beginnen, en vantevoren kon je je als niet-lid inschrijven en betalen. Samen met Hans, Linda en Weren liepen we mee met de groep van 6:00/km. Die groep werd in tweeën gesplitst vanwege de grote hoeveelheid lopers.

De trainingsgroep

Wij in de tweede groep liepen een erg onregelmatempo, waardoor er kilometers van 5:30 tussen zaten en nog meer kilometers op mijn beoogde marathontempo van 5:40-5:45. Gevolg: een hartslag die gemiddeld 10 slagen te hoog was voor het doel van een lange duurloop. Volgende keer ga ik maar met de eerste groep mee..

Nog even rekken na afloop

De route liep van Barendrecht via Rotterdam-Zuid de Van Brienenoordbrug eigenlijk bijna naar ons huis, waar we omkeerden en via dezelfde weg weer teruggingen. Uiteindelijk liepen we 23 kilometer in totaal, tot nog toe de langste afstand die ik ooit gelopen heb. Verder was alles tot in de puntjes verzorgd met twee drankposten en goede verzorging na afloop van de loop met zelfs massage mogelijkheden.

In totaal liep ik deze week 42 kilometer. Nog steeds in de top 3, maar het voelde als gas terugnemen. Dat zegt misschien ook wel wat....

Oh ja, en voor ik het vergeet, ik heb ook nog nieuwe schoenen gekocht. Intussen was Saucony alweer bij de opvolger van de schoenen waar ik tot nu toe op liep, ze zijn alweer bij nummer 11..