maandag 27 mei 2013

Halve marathon Leiden

Zondagochtend was het dan eindelijk zover. Om half 11 stond mijn eerste halve marathon in 6 jaar op het programma.

De spanning zat er al goed in, zaterdagavond en het werd een onrustige nacht. Dus al ruim voor de wekker wakker. Vroeg ontbijten kan geen kwaad, dus dat maar vast gedaan, met een lekker kopje koffie erbij.
Tegelijkertijd nog maar eens excel erbij gepakt om de doorkomsttijden van de verschillende tijdschema's uit mijn hoofd te leren en toch maar proberen een beetje te ontspannen.

Om half 9 werd er in de straat getoeterd. Daar ging de zondagsrust voor mijn buren, maar de schoonouders stonden voor de deur om vriendinlief en mij naar Leiden te brengen. Ik had dus in ieder geval 3 toeschouwers..

Ik had besloten om op basis van het gevoel tijdens de warming Up te kiezen met welke pacers ik zou gaan meelopen, die van 1:55 of 2:00. De warming Up ging lekker dus dat werd 1:55... Ik had ook niet veel keuze, want alle pacers van 1:45 tot 2:05 stonden bij elkaar in het startvak, alleen die van 2:00 waren nergens te bekennen. Dus ook al had ik het gewild, ik had er niet eens mee kunnen starten (later bleek dat ze veel verder naar achteren stonden in het vak).. 

Anyway, het startschot klinkt en de massa komt langzaam op gang. En waar ik met pacers meeliep voor een vlak tempo kom ik in de eerste twee kilometers bedrogen uit. Het is nog best lastig om in zo'n groot veld dicht bij je hazen te blijven, maar met wat slalommen lukt het me aardig. 
Vervelend is wel dat de deelnemers van de business run vooraan mogen starten. In die eerste kilometers heb ik een paar bijna botsingen omdat de loper vlak voor me opeens moet uitwijken voor een veel langzamer iemand en ik dat te laat opmerk, maar goed ik heb geen ongelukken veroorzaakt.

Terug naar mijn eigen loop. Plan was dus om zo lang mogelijk ontspannen met de pacers mee te lopen en als de ontspanning begon af te nemen, zou ik in mijn eigen tempo verder gaan.

Zo gezegd zo gedaan, na 5 km nog fluitend achter in het groepje met de pacers en geen enkel probleem. Doorkomsttijd is wat aan de snelle kant, zelfs voor het schema van 1:55, maar het gaat allemaal lekker. De eerste 5 km gingen in ongeveer 27 minuten, dus iets voor op schema, 27:15 was voldoende. 
Ook de volgende 5 km gingen gesmeerd. Op 5,5 km pak ik een bekertje water en neem al lopende weg wat slokken. Althans dat probeer ik, het meeste komt niet in mijn mond terecht, en het kleine beetje dat ik binnen krijg valt verkeerd. Een kilometer boeren was het gevolg. Maar goed, voor de rest ging het lekker. Doorkomsttijd na 10 km 54:05 Deze 5 km ook nog wat sneller dan nodig. 

Ik vond het al raar dat er op 5 en 10 km geen tijdwaarneming was, maar op een kwart marathon doemden opeens de tijdwaarnemingspoortjes op. Doorkomsttijden 56:58, op schema voor 1:54 dus. De benen voelen zich op dat moment weer erg goed.

Nu lopen we al richting het ponton, speciaal neergelegd door het leger voor deze marathon. Maar eerst komen we nog langs de tweede drankpost. Ik sla dit keer over. De pacers remmen af, en ik dribbel rustig verder om weer aan te sluiten als ze voorbij komen. En zo komen we dus bij het ponton aan. Daar scheiden de mannen zich van de jongens. De bikkels van de hele gaan rechtsaf en wij gaan linksaf richting Leiderdorp.

Dat stuk is het eerste stuk met de wind vol tegen, maar nog steeds kan ik het tempo goed volgen. Echter na kilometer 13 besluit ik de groep toch maar te laten gaan, want de hartslag begint gevaarlijk hoog te worden. De ademhaling is nog perfect onder controle, maar ik neem het zekere voor het onzekere. Ik hou de groep echter nog goed in het oog.

Bij de drankpost op 15 km slaat het noodlot echter toe. Ik besluit even te wandelen om goed te kunnen drinken en dan gebeurt het. Binnen een paar seconden lopen de benen vol en ben ik verzuurd. Ik probeer de boel weer op gang te trekken, maar merk gelijk dat alle souplesse verdwenen is. Dat worden 6 lange laatste kilometers.
En dat worden het zeker. Ik krijg het tempo niet eens meer op 5:40 per kilometer, en wat nog veel erger is, het blijft niet bij dat ene keertje wandelen. Nog 3x moet ik 100 meter gaan wandelen om mezelf niet helemaal de verzuring in te lopen, en het schema van 2 uur voel ik steeds harder in mijn nek hijgen. 
Uiteindelijk haalt dat schema me niet in, en finish ik in 1:59:04. Een dik PR (een verbetering van ruim 15 minuten), binnen mijn doelstelling, en ook nog grotendeels volgens plan gelopen. Ik mag dus niet minder dan zeer tevreden zijn.

En toch, en toch hoor ik een piepklein stemmetje dat zegt wat als........

Maar tevredenheid overheerst en nu heb ik nog wat om te verbeteren.

Wanneer mijn volgende halve marathon is weet ik nog niet precies, maar in ieder geval loop ik in oktober in Luzern. Dan moet die 1:55 maar geslecht worden. En tot die tijd, eerst proberen de basissnelheid op te voeren en dan een echt gedegen voorbereiding op deze afstand. En dus niet in 4 weken opbouwen vanaf de 10 km.


maandag 20 mei 2013

Leiden in zicht

Nog maar 6 dagen tot mijn eerste halve marathon in 7 jaar, en de eerste halve marathon waar ik ook goed getraind voor ben. Ik heb er dus alle vertrouwen in dat het goed gaat komen. De taper begint te werken na een week ontspannen lopen en de benen voelen steeds beter.

Alleen, over het doel heb ik mezelf erg aan het twijfelen gebracht. En dan op een positieve manier. Toen ik 6 weken geleden, nog enigszins teleurgesteld door de 10 km in Rotterdam, begon met het opbouwen van de kilometers, had ik als doel voor ogen: uitlopen zonder te hoeven wandelen tussendoor. En als dat me ging lukken, dan zou een PR (2:14:11) er bijna automatisch in moeten zitten.

Twee duurlopen verder, één van 15 km (1:31) en één van 20 km (1:57), begon die magische grens van 2 uur toch wel in beeld te komen. De tempo's waren nog wel wat lager dan het schema van 2 uur, maar ik had nog genoeg energie over om wel een iets hoger tempo te kunnen lopen.

Weer twee duurlopen verder twijfel ik of ik de lat niet nog een klein beetje hoger zou kunnen leggen. Een 15 km in 1:22:30 en een 20 km in 1:53 (met slechte benen) brengt een tijd rond de 1:56 a 1:57 in zicht. En daaruit volgt dan meteen weer mijn volgende dilemma.....

Tijdens de halve marathon van Leiden zijn er zogenaamde pacers actief. Ik heb mezelf voorgenomen om in ieder geval daarmee mee te lopen in het begin. In het verleden begon ik te snel, en dan viel het doek in het tweede gedeelte van de race.... Die pacers zijn er zowel voor een schema van 2:00 als voor een schema van 1:55. Zou ik dan met de pacers van 1:55 meelopen of toch maar die van 2:00?

Loop ik mee met de 2 uur groep, en het gaat me inderdaad te langzaam, dan wordt het erg lastig (afhankelijk van het moment dat ik dat door heb) om de oversteek te maken naar de groep van 5 minuten sneller. Aan de andere kant, als de groep van 1:55 te snel is, kan ik mezelf opblazen (als ik te lang aanhaak) of me juist terug laten zakken naar de groep van 2 uur.
Als ik met de groep van 1:55 start moet ik dus extra goed naar mijn lichaam luisteren, en dan vooral niet eigenwijs zijn, wat erg lastig voor me is.

Ik denk dat ik het maar van de "vorm van de dag" laat afhangen.. En als ik het onderweg zwaar krijg, dan denk ik maar aan de spreuk van hierboven....

zaterdag 11 mei 2013

Ieder nadeel heb zn voordeel

Zoals ook in het "echte" leven heb je ook bij het hardlopen betere en mindere dagen. Vandaag voelde als zo'n mindere dag.

Vandaag stond mijn laatste lange duurloop op het programma voor de halve marathon van Leiden op 26 mei. Het 20 kilometer rondje dat ik twee weken terug, per ongeluk, ook al gedaan had. Ik wilde eens kijken of ik dat rond het tempo kon lopen om over twee weken binnen het uur te finishen. 
Na de 15 km van vorige week in 5:30/km zou dan 5:41/km over 20 km wel redelijk eenvoudig moeten lukken. Na die 15 km begon ik al te denken aan tijden richting 1:55.

Omdat de weersvoorspellingen voor vandaag niet erg best waren, had ik gisteravond al even op de weer app gekeken wat de beste tijd zou worden om te lopen. Ik hoopte droog te kunnen blijven. Nou in Rotterdam zou het pas rond 10 uur gaan regenen, dus starten om 8 uur en dan voor de eerste druppels net de deur weer achter me dichttrekken.

Niets was natuurlijk minder waar, toen ik om 8 uur buiten stapte, viel er al een enkele druppel, maar zag ik toch ook nog wel het zonnetje. Helaas duurde dat niet lang en had ik een natuurlijke koeling onderweg.

Terug naar het lopen dan. Na de eerste kilometer, die ik altijd gebruik om lekker warm te lopen in 5:53, kreeg ik daarna in eerste instantie het tempo er goed in. Zo allemaal kilometers van net binnen de 5:40 met een uitschieter naar 5:31.
Doorkomsttijd na 5 km was 28:18, precies op schema. Ook de tweede 5 km ging lekker, met allemaal kilometertijden onder de 5:40, op één na, want na 6,5 kilometer moest ik even een nieuwe knoop leggen in de veters van mijn rechter schoen. 5 kilometer uiteindelijk, dus inclusief opnieuw strikken, in 28:14.

Op zich had ik tot hier nog heel ontspannen gelopen. De volgende kilometers, ondanks dat ik voor mijn gevoel even hard liep, gingen ineens een stuk langzamer. Ik moest er ineens moeite voor doen om de kilometertijden onder de 5:50 te houden, terwijl ik daarvoor nog met gemak binnen die magische 5:40 liep. Kilometers 11, 12 en 13 gingen in respectievelijk 5:50 en 2x 5:47, gevolgde door 5:38 en 5:40. 
En voor die laatste kilometers had ik niet extra aangezet ofzo. Uiteindelijk was deze 5 kilometer de  langzaamste van de loop; 28:44, 

De laatste 5 kilometer begonnen de benen erg vol te lopen, maar het tempo kon ik wel weer goed houden; 28:13 over die 5 kilometer. Uiteindelijk gefinisht in 1:53:28, netjes, maar het ging niet vanzelf.

Wat wel opvallend was, nu ik deze ronde voor de tweede keer liep, dat op het punt waar twee weken terug ik de 20 km bereik had, de teller nu pas op 19,85 stond. Nu mocht ik dus nog 150 meter doorlopen. Dat is ongeveer de de tijd die ik in de derde 5 kilometer langzamer liep dan de overige 5 kilometers. 

Men zegt in de toneelwereld wel: een slechte generale leidt tot een goed optreden, laten we het hopen. Tot nu toe gold het bij mij andersom altijd wel, overmoedigheid na een goede laatste training leidde vaak tot een terleurstellende wedstrijd.... En die eindtijd van 1:55 haal ik maar uit mijn hoofd...

zaterdag 4 mei 2013

Wennen aan de warmte

Ondanks de lange koude winter, beginnen de temperaturen zo langzamerhand toch op te lopen. Dat betekent, met Leiden nog maar 3 weken weg, dat ik ook maar eens aan de temperaturen moet gaan wennen. Dat heb ik vandaag getracht te doen.

Waar ik normaal gesproken, als echt ochtendmens, het liefst al rond 8 uur de veters strik, heb ik vandaag me zitten verbijten tot 11 uur. Straks in Leiden klinkt het startschot om half 11, en mijn finish zal dan, als alles goed gaat, zo rond half 1 zijn. Dus met een  duurloop van 15 km op het programma is de eindtijd van de loop ongeveer gelijk met die van Leiden.

Doel van deze training was de 15 km lopen in het tempo van 2 uur over de halve marathon, dus zo'n 5:40 per kilometer. Dat was weer zo'n 10 seconden per kilometer dan vorige week, maar nu zou ik ook een stukje minder lopen.
Het nadeel van wachten, is dat ik letterlijk stond te trappelen om te mogen beginnen. Dat was dan ook te merken de eerste kilometers...

Na de openings kilometer van 5:33 volgde 5:22, 5:15 en 2x5:16. Een veel te hoog tempo dus, met een 5 km tijd van 26:45. En ondanks dat mijn hartslag nog heel redelijk was (162), wis ik wel dat ik dit nog geen 10 km ging volhouden en heb dus aan de figuurlijke handrem getrokken.

De tweede 5 km ging een stuk gecontroleerder, met kilometertijden variërend van 5:30 tot 5:41 en een 5 km tijd van 27:56, en dit tempo kon ik in de laatste 5km, ondanks 4 km tegenwind en een klein hongerklopje, mooi vasthouden, resulterend in 27:48 over die laatste 5 km. 

In totaal 1:22:29 over de 15 kilometer, een gemiddelde van 5:30 per kilometer. En ondanks de (te) snelle start, toch ook deel 2 en 3 ruim sneller dan ik nodig heb om binnen de twee uur te finishen in Leiden. En dat geeft de burger moed.

En de warmte? Dat viel me alles mee en was goed te doen....